خورشت قیمه + دل

خورشت قیمه + دل

نویسنده : سراج:: 92/5/7:: 3:29 عصر

مگر می شود بعد از این همه وقت و با این حرارت نَرم نَشُد؟؟!

لپه ها را می گویم!

طی این چندماه زندگی مشترک و خانه داری این شاید بار دوم یا سوم باشد که خورشت قیمه درست کرده ام. دو بارش در همین ماه رمضان بوده. ولی هربار پشیمان تر از بار قبل می شوم که چرا اصلا من

غذا قیمه درست کردم که اینجوری شود.

دفعه ی اول شاید چیزی حدود 10 یا 12 ساعت قابلمه روی اجاق گاز بود ولی باز موقع خوردن لپه ها سفت بودند. نمی دانم اشکال در آشپزی من است یا لپه ها!

دفعه ی دیگرش هم همین شب قدری بود که گذشت. این بار خورشت را از عصر بار گذاشتم که موقع برگشتن از مراسم احیاء غذا آماده باشد. ولی با اینکه تا سحر خورشت در حال جوشیدن بر روی گاز بود،

لپه ها حتی کوچکترین زحمتی به خود نداده بودند که کمی نرم شوند و همین شد روضه ی مکشوف ما!

فکر نپختن لپه ها بعد از این همه ساعت و با آن حرارت، کشیده شد به به قیاس دل با لپه، البته قیاس به جهت شرایط مشابه!

به دلم نگاهی کردم و با خودم گفتم 19 روز از ماه رمضان گذشت، یعنی می شود نَرم نشده باشد!؟

لپه ها را نمی گویم بابا، دل را می گویم!

یعنی می شود این دل 19 روز در معرض رحمت های ویژه خداوند در این ماه قرار گرفته باشد و نَرم نشده باشد؟!

یعنی می شود 19 روز سر سفره ی خاص خدا نشته باشی و شیطان هم در غل و زنجیر باشد و اولین شب قدر بیاید، باز هم این دل نَرم نشده باشد؟ پخته نشده باشد؟!

این دل شاید دیرپز باشد ولی آتش محبت خدا سوازننده تر است. آتش محبت خدا سوزاننده تر از آنست که اجازه دهد در "جهنم سوزان دنیای مادی" * بسوزد.

خدایا اگر قرار است بسوزانی این دل را، بسوزان! اما در آتش عشق و محبت و رحمت خودت نه در آتش قهر و عذابت.....

« سبحانک یا لا اله الا انت، الغوث الغوث ..... خلّصنا من النّار یا رب.........»

پی نوشت: * "ماه رمضان در هر سال،قطعه ای از بهشت است که خدا در جهنم سوزان دنیای مادی ما،آن را وارد می کند و به ما فرصت می دهد که خودمان را بر سر این سفره الهی در این ماه وارد بهشت کنیم.بعضی همان سی روز را وارد بهشت می شوند.بعضی به برکت آن سی روز همه سال را و بعضی همه عمر را"

( مقام معظم رهبری )